Κανονισμός για τις ετικέτες μελιού

Η ετικέτα: το διακοσμητικό στοιχείο της συσκευασίας, είναι και πληροφοριακό. Η αναγραφή ορισμένων στοιχείων είναι υποχρεωτική. Στην ετικέτα λοιπόν θα πρέπει να υποχρεωτικά να αναγράφονται:

1) Η ονομασία πώλησης, που αποτελεί την περιγραφή του προϊόντος (π.χ. «μέλι ανθέων», «μέλι μελιτώματος», «διηθημένο μέλι» κ.λπ.).
Οι ονομασίες αυτές μπορεί να αντικατασταθούν από την απλή ονομασία του προϊόντος «μέλι», εκτός αν πρόκειται για «διηθημένο μέλι», «μέλι κηρήθρας», «μέλι με τεμάχια κηρήθρας» ή «τεμάχια κηρήθρας με μέλι» και «μέλι ζαχαροπλαστικής». Στην περίπτωση μελιού ζαχαροπλαστικής, αναγράφονται στην ετικέτα, πολύ κοντά στην ονομασία του προϊόντος οι λέξεις «μόνο για μαγειρική». Η ονομασία του προϊόντος, εκτός αν πρόκειται για διηθημένο μέλι και μέλι ζαχαροπλαστικής, μπορεί να συμπληρώνεται με πληροφορίες που αφορούν τη φυτική προέλευση ή την προέλευση από άνθη, αν το προϊόν προέρχεται εξ ολοκλήρου ή κυρίως από την αναφερόμενη πηγή προέλευσης και αν διαθέτει τα οργανοληπτικά φυσικοχημικά και μικροσκοπικά χαρακτηριστικά της πηγής προέλευσης, καθώς και την προέλευση από μια συγκεκριμένη περιοχή, έδαφος ή τοποθεσία αν το προϊόν προέρχεται εξ ολοκλήρου από την αναφερόμενη πηγή. Οι φυσικοχημικές παράμετροι των αμιγών τύπων ελληνικών μελιών, ορίζονται με την Απόφαση Ανώτατου Χημικού Συμβουλίου 127/2004, ΦΕΚ 239/Β/23-2-05 και θα τις δημοσιεύσουμε στο μέλλον.

2) Το καθαρό βάρος. Το μέλι που προορίζεται για τον τελικό καταναλωτή (λιανική πώληση) κυκλοφορεί υποχρεωτικά σε συσκευασίες μέχρι 1000 γραμμάρια.

3) Ημερομηνία λήξης. Στην ετικέτα ο παραγωγός υποχρεούται να γράφει «ανάλωση κατά προτίμηση πριν από το τέλος…(έτος)». Για τα τρόφιμα με διατηρησιμότητα πάνω από 18 μήνες όπως το μέλι, δεν χρειάζεται πλήρη ημερομηνία (ημέρα/μήνας). Ο χρόνος ελάχιστης διατηρησιμότητας για το μέλι, όπως ορίζεται από τον ΕΦΕΤ δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 3 χρόνια. Την ημερομηνία την προβλέπει ο παραγωγός κι εγγυάται πως αν το μέλι ελεγχθεί προ της λήξης της, θα είναι εντός των αγορανομικών ορίων.

4) Το όνομα ή την εμπορική επωνυμία και τη διεύθυνση του παρασκευαστή ή του συσκευαστή.

5) Τη χώρα προέλευσης. Στην προκειμένη περίπτωση «Ελληνικό προϊόν». Η νομοθεσία προβλέπει αν το μέλι προέρχεται από τουλάχιστον δύο κράτη μέλη ή τρίτες χώρες, θα πρέπει κατά περίπτωση να υπάρχει η ένδειξη: «μείγμα μελιών Ε.Κ.», «μείγμα μελιών εκτός Ε.Κ.», «μείγμα μελιών Ε.Κ. και εκτός Ε.Κ.».

6) Οι ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης.

7) Ο αριθμός παρτίδας του τροφίμου (L….). Oαριθμός αυτός είναι κωδικοποιημένος από τον παραγωγό (μπορεί να προκύπτει από την ημερομηνία λήξης) και αφορά το σύνολο των συσκευασιών που παρήχθησαν σε συνθήκες πανομοιότυπες.

Οι παραπάνω ενδείξεις πρέπει να αναγράφονται τουλάχιστο στην Ελληνική γλώσσα, σε εμφανές μέρος, να είναι ευανάγνωστες και ανεξίτηλες.